8/18/2010

«1ο FESTIVAL ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ» - Ένα χρήσιμο εργαλείο

Η φυσιογνωμία των κατοίκων μιας χώρας, ενός δήμου, μιας περιοχής θεμελιώνεται με εξαιρετικά καθοριστικό τρόπο, εκτός των άλλων παραμέτρων και μέσα από τη σχέση τους με τον περιβάλλοντα χώρο. Αν θα έπρεπε λοιπόν, να δώσουμε το στίγμα της ελληνικής φύσης, το στίγμα του Δήμου μας, το στίγμα της Τριχωνίδας κατονομάζοντας τους κοινούς βασικούς καρπούς που επέδρασαν καταλυτικά στις κοινωνικο-οικονομκές πραγματικότητες της δικής μας πατριδογνωσίας, αυτοί δεν θα μπορούσε να ήταν άλλοι από την ΕΛΙΑ, το ΣΙΤΑΡΙ και το ΣΤΑΦΥΛΙ. Το λάδι από την ελιά, το ψωμί από το σιτάρι και το κρασί από το σταφύλι δεν όρισαν απλά και μόνο την διατροφή του λαού μας από τα βάθη της προϊστορίας μας μέχρι σήμερα, αλλά αποτέλεσαν βασικές κοινωνικές σημασίες και επίσης...
λατρευτικά στοιχεία της διαχρονικής ελληνικής θρησκευτικής τελετουργίας και λατρείας.

Του Δημήτρη Τραπεζιώτη (Δημάρχου Θεστιέων)

Ο Δήμος Θεστιέων διοργανώνει φέτος για πρώτη φορά σε συνεργασία με την Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Θεστιέων (ΔΗ.Κ.Ε.ΘΕ) και το Πνευματικό Κέντρο το «1ο FESTIVAL ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ», με την πεποίθηση ότι η συγκεκριμένη δράση μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο με το οποίο όχι απλά και μόνο θα επιχειρήσουμε να ανατρέψουμε την απαξίωση της παραγωγής της περιοχής μας, αλλά ταυτόχρονα και παράλληλα και με άλλες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναπτυχθούν θα δώσουν στην περιοχή την απαραίτητη παραγωγική δυναμική που μέχρι σήμερα ελλοχεύει και ασφυκτιά μέσα στην εγκατάλειψη της υπαίθρου, που συγκεκριμένες πολιτικές έχουν επιφέρει.
Η παραγωγική και διατροφική μνήμη των ανθρώπων μιας περιοχής δεν θεωρώ ότι είναι προϊόν ενός αιώνα μόνο. Είναι κυτταρικά συνδεδεμένη με τις απαρχές του ιστορικού χρόνου μέσα στον οποίο αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε ανεξάρτητα από τους καταιγιστικούς εθισμούς που τα τελευταία εκατό χρόνια αναπτύχθηκαν στην περιοχή.
Η Λίμνη Τριχωνίδα και η γύρω από αυτήν ύπαιθρος χώρα για αιώνες πολλούς και σε περιόδους ακόμα πιο δύσκολους από τους σημερινούς. έθρεψε με εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα όχι μόνο τους αγρότες και τους ψαράδες που δούλεψαν την υψηλής παραγωγικότητας γη της και αλίευσαν, προστατεύοντας ταυτόχρονα τα νερά της, αλλά και ανθρώπους που ζούσαν αρκετά πιο μακριά.
Ήρθε η ώρα να ανακαλύψουμε ξανά, όχι την διατροφική αξία των προϊόντων της γης μας και της λίμνης, αφού αυτή έχει ήδη καταγραφεί και αποτελεί κοινοτυπία η αναδιατύπωση της, αλλά τους τρόπους και τους μηχανισμούς που θα φέρουν αυτή την εύφορη γη κι αυτή την πλούσια λίμνη να παράγει «γεννήματα» και αλιεύματα με μοναδικότητα, ταυτότητα και επωνυμία μέσα από μια εναλλακτική αγροτική πολιτική που θα στοχεύει πρωτίστως στην εξασφάλιση της διατροφικής αυτοδυναμίας των κατοίκων του τόπου μας και περαιτέρω θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της περιοχής και θα ενδυναμώσει την τοπική οικονομία.
Η παραγωγή ποιοτικών και πιστοποιημένα ασφαλών προϊόντων θα πρέπει να αποτελέσει τον υπ’ αριθμόν ένα στόχο μας, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο ποιότητας στην περιοχή. Παράλληλα απαιτείται η προώθηση και διασφάλιση συστημάτων ποιότητας με σήματα: Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), ISO κ.α.
Επίσης η αναγνώριση της μοναδικότητας των τοπικών παραδοσιακών προϊόντων και εδεσμάτων με βάση τον κανονισμό 509 και 510/2006. Τέτοια είναι η Αιματόχρωμη ποικιλία της πορτοκαλιάς – Σαγκουίνι, η Αθερίνα, η Μαλαγουζιά (λευκός οίνος), το κάστανο Αρακύνθου, η ελιά Αγρινίου, και το κοντόροκο καλαμπόκι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: